Napolyon’dan Yaşayarak Öğrenme Dersi

Bir gün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkânına girmiş. Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş. Bakkal da Napolyon´u müsait bir yere saklayıp, biraz sonra gelen düşmanları da;

-´Az evvel biri koşarak şu tarafa kaçtı.´ diye savuşturmuş.

Nihayet biraz sonra Napolyon´un muhafızları yetişmişler..

Bakkal ömründe bir daha karşılaşamayacağı Napolyon´a sormuş:

-´Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?´

Napolyon birden öfkelenmiş.

-´Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga geçercesine konuşabiliyorsun?´ diye bağırmış. Hemen askerlerine, adamcağızı kurşuna dizmelerini emretmiş Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşısına dizilmişler.

Mermiler namlulara sürülmüş, artık ´ateş´ emri verilecek…

Adamcağız içinden

-´Ah, ne yaptın sen? Şimdi ölüp gideceksin´ diye düşünürken, arkadan bir çift el uzanmış, gözündeki
ba ğı açmış. Karşısında Napolyon varmış.

Tek cümleyle cevaplamış Napolyon:

-´İşte böyle bir duygu!´

Yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir..

Anonim

0 defa okundu